یادداشت های یک اسیر

به دخترم ابریشم
دخترم میدونم که نامه نوشتن به تو برای وقتی در ۲۰ یا ۳۰ سالگی هستی از امروز به مراتب سخت تره. امید دارم که دنیا برای تو جای بهتری باشه و تو هم تلاش کن جای بهتری درست کنی برای نسل بعدی درست کنی. من هم تمام تلاشمو برای تو میکنم شده با تحمل با جنگیدن با تلاش دخترم بدان که روزهایی زیبا همراه با تلاش و کوشش و شادی و لذت در پیش داری. اما تمام زندگی این نیست باید آماده باشی برای روزهای پرتلاتم سخت و یا شاید طاقت فرسا. دخترم شادی ات را به هیچ چیز گره نزن. شادی را درون خودت باید بیابی. زندگی تو هیچ معنایی ندارد تو باید به زندگی خود معنا دهی معنی زندگی در کمک به دیگران برای زندگی بهتر ویا تلاش برای پیدا کردن نوری دور دست از یک ستاره یا پیدا کردن نایافته ای از گیاهی باشد. معنی زندگی در مناسک مذهبی پیدا نمیشود اما در تفکر و اندیشیدن به تک تک اعمال ادمی میتواند معنایی عمیق و زیبا به زندگی دهد.

تو بازار و کار واقعی شما باید یه سرمایه بزرگی بزاری بندازیش تو ریسک مثلا خیلی ها سرمایشون پولشونه میخرن میسازن میفروشن یا میخرن میفروشن و خیلی هام کا پول ندارن زمان و انرژی و عمرشونو میزارن وسط مثلا کارگر معدن جونشو گذاشته یا پرستار یا . این هواپیما اوکراینی هم استثنا نبوده . ولی تو ایران نباید با کلش بیای چون یه وقت دیدی رفت. نابود نشی. این بنده خداها هم با کلش اومده بودن نمیدونستن که اینجا ایرانه

سلام ابریشم من این روزها که برایت مینویسم مردم میهنمان به تنگ آمده اند. سرآغاز ماجرا بسیار دورتر از این روزهاست. از اشتباهات جامعه خودمان میگویم. آنگاه که یاد گرفتیم سکوت کنیم در مقابل کج فهمی های حاکم زمانی که پژوهشگر ایدز بیدین نامیده شد زندانی شد محکو به اعدام شد و . از زمانی که در برابر سقوط واحد پولیمان سکوت کردیم و یاد گرفتیم برای پسانداز از دلار و سکه استفاده کنیم. زمانی که هواپیماهایمان مثل برگ خزان زده افتادند و ما فقط شمردیم و مردیم.